Ik maak graag mens en paard blij, omdat mensen heel veel samenwerken met paarden en ik van mening ben dat er heel veel miscommunicaties tussen mens en paard zijn. Paarden proberen vaak duidelijk te maken aan mensen wat ze niet fijn vinden aan de manier waarop de mensen ze behandelen. Paarden onderling zijn de hele dag door bezig met aangeven aan elkaar wat ze wel en niet fijn vinden, of ze samen willen eten, hoe dichtbij ze mogen komen, enz. Dit geven ze aan met bijzonder kleine signalen. Als het andere paard direct op dit signaal reageert, dan hoeft het eerste paard geen grotere signalen uit te zenden. Mensen daarentegen begrijpen deze signalen van de paarden vaak niet, waardoor de paarden duidelijker worden, wat in hun wereld betekent dat de signalen groter en dreigender worden. Eerst door hun oren naar achter te doen, dan door met hun hoofd of hun staart te zwaaien, vervolgens door zacht hun tanden ergens in te zetten, om tot slot echt te bijten of te schoppen. Dit doen ze alleen maar als ze niet begrepen en gehoord worden. Hierdoor  zijn ze gedwongen om duidelijk te zijn naar ons toe. Mensen begrijpen dit niet, waardoor ze de paarden bestempelen als onhandelbaar en grof worden door ze vast te binden, te schoppen of te slaan. De miscommunicatie wordt groter en groter.

Ik wil ervoor zorgen dat mensen en paarden elkaar gaan begrijpen, dat mensen leren de signalen van de paarden te herkennen, om hun samenwerking geweldloos te laten verlopen. Hierdoor krijgen we een betere wereld met blijere paarden en mensen.