Hier doe ik het voor! Eén van de coolste dingen uit 2014.

Het is alweer even geleden, waar was zeker één van de gaafste dingen die ik in 2014 heb mogen doen: een starter op de arbeidsmarkt mogen helpen om haar assessment voor te bereiden voor de dag erna, voor een positie bij een grote bank.

Een zonnige ochtend, waarbij de paarden wederom de allerbeste co-coach bleken!Hieronder de reactie die ik diezelfde avond nog kreeg van een hele enthousiaste starter:

“Heel trots! De opdrachten waren mooi opbouwend en heel bedrijfsgericht wat ervoor zorgde dat het resultaat heel zichtbaar was en bevredigend. Jouw manier van werken zorgde er ook voor dat ik direct zag wat het gevolg was van mijn tips en tops gedrag. In combinatie met de tussentijdse terugkoppeling kon ik ook meteen een aantal tips ombuigen naar tops! Dat was gaaf! Deze ervaring, het kwadrant, en tot slot de kernsamenvatting zijn leerzaam, en gaan mij zeker helpen in het bereiken van nieuwe (kleine en grote) mijlpalen. 😉 Het was een onvergetelijk leuk moment die ik zeker nog een keer wil beleven. Bedankt, Anne-Monique!” Foto shot 0042

Boerderij op IJburg

Eén van de belangrijkste dingen voor een mens, in mijn optiek, is het opgroeien met dieren en natuur. Verhalen dat sommige stadskinderen niet weten waar melk vandaan komt (uit de supermarkt?), vind ik verontrustend. Ik ben dan ook een voorstander van initiatieven om mensen, en dan vooral kinderen, meer in aanraking te laten komen met de natuur.

Afgelopen zomer kwam ik als zzp’er terecht op IJburg, waar ik meteen groot fan was van het initiatief ‘Boerderij op IJburg’. Op deze boerderij, waar we inmiddels 4 pony’s hebben staan, kunnen kinderen vanaf 4 jaar spelenderwijs kennis maken met de pony’s. Jaarrond zijn we geopend en kunnen de kinderen Ponymaatje worden. Dit betekent dat ze vanalles leren over de pony’s. Ze leren de pony’s poetsen, leren grondwerk, leren vanalles over het natuurlijke gedrag van de pony’s, voeding, huisvesting, ziektes, massage, voltige, enz. Zo kunnen de kinderen kind zijn, buiten zijn, en toch een doel en een taak hebben!

Minimaal 2 dagen in de week ben ik op IJburg te vinden om te kinderen hierin te begeleiden. Een prachtig initiatief, en we hebben grote plannen! Zo gaan we vanaf komend voorjaar ook andere cursussen aanbieden als de curus ‘Paard & Welzijn’, grondwerkcursussen, loswerken, trailerladen en horse agility. Ook de oudere jeugd en de volwassenen willen we gaan aanspreken, om nog meer mensen te laten genieten van het buiten zijn met deze prachtige dieren, en om ze bewust te maken van het natuurlijke gedrag, en hoe daarmee om te gaan.

IMG_20140827_141619

 

Spelen en ontdekken met achterwaarts

Na mijn vorige blog over het belang van je paard achterwaarts kunnen laten gaan, ben ik zelf ook aan de slag gegaan. Voor de meeste combinaties is achterwaarts op zich al een uitdaging. Ik heb wat extra moeilijkheidsgraden toegevoegd door achterwaarts over een brug, tussen 2 hekken en in vrijheid, op te nemen in mijn training. Zie hier het resultaat!

Demo van Pat Parelli en het belang van achterwaarts

Er zijn vele grote namen in het Natural Horsemanship, en Pat Parelli is er één van. Het mooie aan de methode van deze man, is dat hij, als geen ander, rekening houdt met het karakter van het paard. Toen Pat onlangs in België was voor een demostratie, kon ik dan ook niet anders dan naar het zuiden afreizen om hem eens in levende lijve aan het werk te zien.

IMG_20140820_204821

In de demo gaf Pat les aan 3 ruiters: De top van jumping en eventing ruiters van België. De één met een nog duurder paard dan de ander. Veelbelovende paarden en ruiters, maar ook mensen die rijden om de beste te zijn in hun tak van sport, en weinig verstand hebben van natural horsemanship.

Nadat deze ruiters zichzelf en hun paarden hadden voorgesteld, legde Pat de eerste opdracht aan ze uit: ‘Laat je teugels los en laat je paard achterwaarts gaan’. ‘Hier, ik zal het even voordoen’. Hij laat zijn teugels los, doet zijn armen over elkaar en zijn paard loopt kaarsrecht 10 meter naar achter. ‘Nu jullie’. Je ziet de ruiters elkaar even aankijken. Waarschijnlijk niet wat ze hadden verwacht. 1 ruiter lukt het uiteindelijk om haar paard 1 pas achterwaarts te laten zettenn. De andere 2 paarden gaan alleen maar naar voren, en als de ruiters hun teugels licht oppakken, gaan de paarden nog steeds voorwaarts, en nu ook opzij, draaien… en steeds hebben de ruiters hun teugels nodig om ze te stoppen.

Eén van de eerste dingen die ik als Parelli student leerde, was het achterwaarts gaan met je paard. In het normale rijden, en helemaal in het springen, wordt er over het algemeen alleen maar vooruit gewerkt en vooruit gedacht. Die hindernis ligt voor me, daar moet ik overheen. In de tijd dat ik nog les gaf op een manege, werden de paarden ingestapt, om dan te gaan draven, zijwaarts, galopje, af en toe even stappen…. maar achterwaarts werd zelden aan gewerkt. We denken alleen maar vooruit….. en leren onze paarden ook nog alleen maar vooruit te denken. Het is dan ook niet gek dat deze 3 topruiters, meteen de reactie ‘voorwaarts’ van hun paarden kregen. Dat is immers wat ze gewend zijn. Het is niet gek, het is wel verontrustend. Hoeveel controle heb je eigenlijk over je paard, als je paard alleen maar voorwaarts denkt? Als voorwaarts de automatische piloot wordt? Als je paard schrikt en de eerste reactie voorwaarts is, als je met je been per ongeluk tegen zijn buik of op zijn rug komt, en zijn reactie onmiddellijk voorwaarts is, als je je buikspieren aanspant en de eerste reactie van je paard voorwaarts is…

In het werken op de grond is les 1: Geef je grenzen aan, bewaak je persoonlijke ruimte. Dit brengt zonder uitzondering het achterwaarts gaan, met zich mee. Als dit een probleem in het zadel is, is het waarschijnlijk nooit goed aangeleerd vanaf de grond. En ook dat is verontrustend. Hoeveel topruiters rijden er op paarden die de basis missen? Veel. Heel veel. Begrijp me niet verkeerd, ik heb onwijs veel respect voor deze ruiters, die voor 3500 man iets, voor hun, compleet nieuws proberen. Maar ik ben ook geshockt dat de gemiddelde level 1 Parelli student, meer controle heeft over zijn paard, dan de top van België. Terwijl ook deze toppers hun paard moeten kunnen laten vertragen in een parcours, voor de hindernissen en in de bochten. Dank voor de inspiratie Pat, ik ga de paarden die ik rijd eerst maar eens achterwaarts leren gaan zonder dat er enige druk voor nodig is, voor ik voorwaarts ga denken!

Hoe de demo verder ging? Pat leerde de paarden stoppen en achterwaarts gaan, zonder dat de ruiters aan hun teugels hoeven te zitten. Hij leerde ze zijwaarts gaan, zonder dat ze aan de teugels moeten hangen om de paarden te stoppen met voorwaarts gaan. En aan het eind ging hij even aan de slag met één van de jongens die problemen had met zijn paard, met de vliegende galopswissels. Hij legde uit wat een belangrijke oefening is voor een paard, om de vliegende galopswissels te kunnen springen, namelijk het zijwaarts gaan. Hij oefende wat met ruiter en paard, wederom zonder druk op de teugels. En toen hij de ruiter liet aangalopperen en in de galop wat liet wijken, sprong het paard een prachtige foutloze wissel. Need I say more?

Nieuw logo, nieuw concept. Wat vind jij?

Een mooi inzicht voor een logo en een idee voor een bijzonder nieuw concept/bedrijfsnaam, betekent tijd voor actie! Met het werken met de paarden, kan je alle kanten op. Dat blijkt momenteel wel, nu ik allerlei verschillende, interessante opdrachten mag doen. Een welkome testfase! Omdat de paarden voor mij de kern zijn, wil ik gaan werken vanuit de naam: Paard-en. De producten krijgen namen die hierop aansluiten. Het werken met professionals die bijvoorbeeld een assessment willen voorbereiden, valt onder de naam Paard-en-Talent. Je communicatie met je paard verbeteren? Paard-en-Communicatie. Coaching met paarden? Paard-en-Coaching. Teamcoaching met paarden? Paard-en-Team. Wat vind jij van dit idee? 🙂logo-am-v2-vormen

Een paard met vleugels

Inger, mijn mede Blikwerper (www.blikwerpers.nl) schreef een prachtig stuk over de coachingsessie die wij onlangs mochten begeleiden.

Hoe laat een paard zich vangen, als hij niet alleen de mogelijkheid heeft om hard weg te galopperen, maar ook nog eens weg zou kunnen vliegen? Vandaag liet hij zich vangen in het contact tussen moeder en dochter. Voor iedereen die het wilde zien, liet het paard met de vleugels de onverbrekelijke band tussen moeder en kind zien. Hoe nabij je kan zijn in afstand tot elkaar. Niet alleen de band tussen de moeder en dochter die daar stonden in al hun kwetsbaarheid bij het paard, maar ook de band tussen de moeder en haar moeder, de oma van de dochter. Want in werkelijkheid hoeven wij elkaar helemaal niet te kunnen zien, om te weten dat de ander aanwezig is. Zoals de dochter vandaag tegen haar moeder zei: ‘Mam, ik hoef niet naar je te kijken om je te kunnen zien’. En het paard met de vleugels wachtte geduldig af, tot alles gezegd was en alles gezien. Op de vraag voor wie of wat het paard misschien zou hebben gestaan tijdens deze coachingsessie, zei de dochter zo krachtig dat ze er zelf wat van schrok: ‘De beschermengel’. Het paard met de vleugels, die zo ver uitstrekken, dat ze beschermen.